W źródłach historycznych pierwsze wzmianki o Tannhausen (Jedlince) dotyczą XIII wieku, kiedy to osada miała wchodzić w skład posiadłości Bolka I, księcia jaworsko - świdnickiego, syna Bolesława Rogatki. Dążąc do rozwoju gospodarczego swoich włości, popierał on kolonizacje w górskiej części księstwa, oraz zainicjował budowę całego łańcucha zamków na granicach, a zwłaszcza w Sudetach. Z tym procesem wiąże się powstanie warowni w Tannhausen, który do roku 1372 była administracyjnie powiązana z zamkiem w Rogowcu (Hornschloss) po czym weszła w skład majątku Grodno w Zagórzu Śląskim (Kynsburg) Był on zarządzany przez min. : słynnych rycerzy – rabusiów (w burzliwym okresie wojen husyckich zamek był nazywany "gospodą morderców”) , Mathiasa von Logau (jednego z kandydatów do korony polskiej podczas pierwszych wolnych elekcji) oraz Rudolfa II Habsburga (zwanego cesarzem alchemików).

Przed rokiem 1611 Tannhausen zostało wydzielone z majątku Grodno. Pierwszym niezależnym właścicielem został Heinrich von Kuhl i w posiadaniu jego potomków majątek był w burzliwym okresie wojny trzydziestoletniej (1618 – 1648). Przełom XVII i XVIII w to czas częstych zmian właścicieli majątku, aż do roku 1721, kiedy to Tannhausen nabywa austriacki generał, marszałek polny Hans Christoph baron von Seher - Thoss (1721- 1743).